Ben Münevver. Trabzon’un kalbi sayılan Ortahisar’da yaşıyorum. Bu sokakları avucumun içi gibi bilirim; kim nerede yürür, hangi saatte hangi bakış ne anlama gelir, hepsine alıştım zamanla. Çocukken hayalim öğretmen olmaktı. Ama hayat kendi dersini veriyor insana, üstelik tahtası yok, silgisi yok, telafisi yok. O dersler beni bu yola çıkardı.
Hayat kadını dediler bana. Belki haklılar, ama beni tanımadan bu kelimeyi üzerime giydirdiler. Ben ise yıllar içinde bu kelimeyi susturup, kendi hikâyemi yazdım. Ortahisar’da yaşayanlar beni bilir; asla saygısızlık etmem, randevusuz biriyle konuşmam, her zaman temizlik, gizlilik ve sınırlarım ön plandadır. Gelen herkesle sadece anı değil, bir nefes, bir huzur paylaşırım.
Ben kimseye ait olmadım ama çok şey paylaştım. Bazen bir adamın içini dökmesine şahit oldum, bazen sessizce bir sigara yaktım yanında. Ve hep bir adım geride durdum, çünkü ben unutulmak için değil, hatırlanmamak için yaşıyorum.
Ben Münevver’im. Trabzon Ortahisar’ın kalabalığına rağmen içindeki yalnızlığı sessizce taşıyan bir kadınım. Güçlü, sakin ve asla baş eğmeyen.
“Lale – Sisli Şehirde Açan Çiçek” Trabzon’un sabahlarına özgü o ince sis, şehri sararken Lale pe...
Trabzon’un canlı ve sahile yakın semtlerinden biri olan Bostancı, sadece manzarasıyla değil, sunduğu özel anlarla da dikkat çek...
Adım yok bu şehirde. Ama adım atmadığım sokak kalmadı. Ben Trabzon’un gecesinde doğdum, karanlığında büyüdüm. Beni kimse çocukken f...
Trabzon’un doğayla bütünleşmiş, huzur veren bölgelerinden biri olan Karaca, şimdi özel ve seçkin buluşmaların yeni adresi olara...
Ayça’nın Hikayesi: Trabzon’dan Kaçan Bir Kimlik Ayça, Trabzon’un sakin ve korunaklı sokaklarında büyüd...